Όλα στηρίζονται πλέον στο φιλότιμο των υπαλλήλων του οργανισμού και ο ΟΣΕ σιωπά στις καταγγελίες
Πριν από καιρό είχα κάνει ένα ταξίδι με πολλές ταλαιπωρίες μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου με τον προαστιακό. Την επόμενη έγραψα όλα όσα συνέβησαν στην διαδρομή και βέβαια δεν ήταν λίγα. Δημιούργησα αίσθηση και προβληματισμό. Μάλιστα δέχθηκα την ευγενική θα έλεγα παρέμβαση από ανθρώπους του ΟΣΕ ότι ήμουν υπερβολικός και ότι κάνω κακό στην μεγάλη προσπάθεια των υπευθύνων του οργανισμού. Είπα λοιπόν ίσως το περιστατικό να ήταν τυχαίο και εγώ μέσα μου αναθεώρησα κάποια πράγματα. Βλέπετε είμαι και παιδί σιδηροδρομικών και όπως και να το κάνουμε μεγάλωσα με το ψωμί του ΟΣΕ χωρίς να ακυρώνω την δουλειά του πατέρα μου. Έλα όμως που ο διάολος δεν σ’ αφήνει να αγιάσεις. Και εξηγούμαι . Χθες το πρωί βρέθηκα στο σταθμό Λαρίσης για να πάρω το συρμό των 12.06 για Κιάτο. Η ώρα πέρναγε και το τρένο πουθενά . Ο κόσμος εκνευρισμένος ρωτούσε τι γίνεται απάντηση καμία, Φανταστείτε το τρένο των 12.06 δεν ερχόταν και τα εκδοτήρια έβγαζαν εισιτήρια για των 13.06. Τελικά αφού η ταλαιπωρία μεγάλωνε εμφανίστηκε ο συρμός στις 12.40 χωρίς εξήγηση, χωρίς συγγνώμη. Μπήκαμε μέσα όλοι και σαλαμοποιηθήκαμε. Βλέπετε ο κάθε ένας μπαίνει όπου βρει και όποιος προλάβει κάθεται. Τα καθίσματα είναι χωρίς αριθμούς.
Δηλαδή ένα γεροντάκι που δεν μπορεί να τρέξει μονίμως πάει Κιάτο όρθιος εκτός και αν κάποιος τον λυπηθεί και του δώσει την θέση.
Μετά από λίγο φύγαμε και εκεί άρχισαν τα όργανα . Οργή κατά του ΟΣΕ που τον τελευταίο καιρό δεν δίνουν δεκάρα για τους επιβάτες, αδιαφορώντας παντελώς για όλους και για όλα.
Και δεν μπα να γράφουμε εμείς, αυτί δεν ιδρώνει. Ατελείωτες καθυστερήσεις, φόβοι να χάσουν το τρένο της ανταπόκρισης.
Συγκεκριμένα κυρία δίπλα μου έπαιρνε στα κεντρικά να τους ρωτήσει τι θα γίνει στο Δερβένι, θα υπάρχει το τρένο ή θα φύγει με το επόμενο το βράδυ. Και το κερασάκι μπήκε με τον τρικούβερτο καυγά μεταξύ κυρίας και νεαρού αλλά και ετέρου επιβάτη για μια θέση.
Στο «τσακ» να έλθουν στα χέρια, αν δεν ήλθαν η αιτία ο οδηγός του τρένου. Μάλιστα προς τιμή του άφησε για δυο-τρία λεπτά τη θέση του να συμβιβάσει τους θερμόαιμους. Μα θα μου πείτε φύλακες δεν υπάρχουν; ΜΑ τι λέτε τώρα; Εδώ δεν υπάρχουν ελεγκτές. Μπαίνεις στον σταθμό Λαρίσης με το εισιτήριο χωρίς εμπόδιο ακύρωσης σε όλη την διαδρομή ούτε ένας έλεγχος. Φτάνεις Κόρινθο αλλά και εκεί κανένα εμπόδιο ακύρωσης. Κάποια προαιρετικά στις γωνίες που όποιος θέλει το ακυρώνει δηλαδή μπάχαλο. Τώρα μπορεί να μου πείτε τα γράφω γιατί με έβαλαν τα ΚΤΕΛ μας. Σαν λέω ότι προτιμώ από παιδί το σίγουρο τρενάκι με τις μαγευτικές διαδρομές και τις ιδιαιτερότητες του και όχι μόνο εγώ αλλά χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα. Σε όλο τον κόσμο το τρένο είναι μακράν ο ωραιότερος και ασφαλέστερος τρόπος ταξιδιού. Ναι είναι γεγονός γίνονται έργα και μεγάλα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μέχρι να τελειώσουν πρέπει όλα να κινούνται στην τύχη τους. Ναι πολύ κόσμος τρώει ψωμί αλλά με το φιλότιμο των υπαλλήλων και μόνο αυτό δεν στέκεται. Ο οργανισμός θέλει άμεσα γενναίες αποφάσεις για στήριξη του προαστιακού. Δικά μας λεφτά είναι και θέλουμε όλοι (και εμείς μέσα) να τα σεβόμαστε.
Εμείς εδώ θα είμαστε να γράψουμε όλα τα θετικά και αρνητικά με σεβασμό προς τους εργαζόμενους αλλά και προς τους πολίτες που τον στηρίζουν.
Και το τελευταίο. Βάλτε φύλακες παντού. Είναι απαραίτητοι .
Συμβαίνουν περίεργα και επικίνδυνα περιστατικά και πριν συμβεί το ανεπανόρθωτο χρειάζεται να επέμβετε .
Τώρα αν κάποιους τους πίκρανα όπου έχω άδικο το συζητάμε και τότε θα γβω να ζητήσω συγγνώμη για την τυχόν υπερβολή μου.
Πριν από καιρό είχα κάνει ένα ταξίδι με πολλές ταλαιπωρίες μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου με τον προαστιακό. Την επόμενη έγραψα όλα όσα συνέβησαν στην διαδρομή και βέβαια δεν ήταν λίγα. Δημιούργησα αίσθηση και προβληματισμό. Μάλιστα δέχθηκα την ευγενική θα έλεγα παρέμβαση από ανθρώπους του ΟΣΕ ότι ήμουν υπερβολικός και ότι κάνω κακό στην μεγάλη προσπάθεια των υπευθύνων του οργανισμού. Είπα λοιπόν ίσως το περιστατικό να ήταν τυχαίο και εγώ μέσα μου αναθεώρησα κάποια πράγματα. Βλέπετε είμαι και παιδί σιδηροδρομικών και όπως και να το κάνουμε μεγάλωσα με το ψωμί του ΟΣΕ χωρίς να ακυρώνω την δουλειά του πατέρα μου. Έλα όμως που ο διάολος δεν σ’ αφήνει να αγιάσεις. Και εξηγούμαι . Χθες το πρωί βρέθηκα στο σταθμό Λαρίσης για να πάρω το συρμό των 12.06 για Κιάτο. Η ώρα πέρναγε και το τρένο πουθενά . Ο κόσμος εκνευρισμένος ρωτούσε τι γίνεται απάντηση καμία, Φανταστείτε το τρένο των 12.06 δεν ερχόταν και τα εκδοτήρια έβγαζαν εισιτήρια για των 13.06. Τελικά αφού η ταλαιπωρία μεγάλωνε εμφανίστηκε ο συρμός στις 12.40 χωρίς εξήγηση, χωρίς συγγνώμη. Μπήκαμε μέσα όλοι και σαλαμοποιηθήκαμε. Βλέπετε ο κάθε ένας μπαίνει όπου βρει και όποιος προλάβει κάθεται. Τα καθίσματα είναι χωρίς αριθμούς.
Δηλαδή ένα γεροντάκι που δεν μπορεί να τρέξει μονίμως πάει Κιάτο όρθιος εκτός και αν κάποιος τον λυπηθεί και του δώσει την θέση.
Μετά από λίγο φύγαμε και εκεί άρχισαν τα όργανα . Οργή κατά του ΟΣΕ που τον τελευταίο καιρό δεν δίνουν δεκάρα για τους επιβάτες, αδιαφορώντας παντελώς για όλους και για όλα.
Και δεν μπα να γράφουμε εμείς, αυτί δεν ιδρώνει. Ατελείωτες καθυστερήσεις, φόβοι να χάσουν το τρένο της ανταπόκρισης.
Συγκεκριμένα κυρία δίπλα μου έπαιρνε στα κεντρικά να τους ρωτήσει τι θα γίνει στο Δερβένι, θα υπάρχει το τρένο ή θα φύγει με το επόμενο το βράδυ. Και το κερασάκι μπήκε με τον τρικούβερτο καυγά μεταξύ κυρίας και νεαρού αλλά και ετέρου επιβάτη για μια θέση.
Στο «τσακ» να έλθουν στα χέρια, αν δεν ήλθαν η αιτία ο οδηγός του τρένου. Μάλιστα προς τιμή του άφησε για δυο-τρία λεπτά τη θέση του να συμβιβάσει τους θερμόαιμους. Μα θα μου πείτε φύλακες δεν υπάρχουν; ΜΑ τι λέτε τώρα; Εδώ δεν υπάρχουν ελεγκτές. Μπαίνεις στον σταθμό Λαρίσης με το εισιτήριο χωρίς εμπόδιο ακύρωσης σε όλη την διαδρομή ούτε ένας έλεγχος. Φτάνεις Κόρινθο αλλά και εκεί κανένα εμπόδιο ακύρωσης. Κάποια προαιρετικά στις γωνίες που όποιος θέλει το ακυρώνει δηλαδή μπάχαλο. Τώρα μπορεί να μου πείτε τα γράφω γιατί με έβαλαν τα ΚΤΕΛ μας. Σαν λέω ότι προτιμώ από παιδί το σίγουρο τρενάκι με τις μαγευτικές διαδρομές και τις ιδιαιτερότητες του και όχι μόνο εγώ αλλά χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα. Σε όλο τον κόσμο το τρένο είναι μακράν ο ωραιότερος και ασφαλέστερος τρόπος ταξιδιού. Ναι είναι γεγονός γίνονται έργα και μεγάλα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μέχρι να τελειώσουν πρέπει όλα να κινούνται στην τύχη τους. Ναι πολύ κόσμος τρώει ψωμί αλλά με το φιλότιμο των υπαλλήλων και μόνο αυτό δεν στέκεται. Ο οργανισμός θέλει άμεσα γενναίες αποφάσεις για στήριξη του προαστιακού. Δικά μας λεφτά είναι και θέλουμε όλοι (και εμείς μέσα) να τα σεβόμαστε.
Εμείς εδώ θα είμαστε να γράψουμε όλα τα θετικά και αρνητικά με σεβασμό προς τους εργαζόμενους αλλά και προς τους πολίτες που τον στηρίζουν.
Και το τελευταίο. Βάλτε φύλακες παντού. Είναι απαραίτητοι .
Συμβαίνουν περίεργα και επικίνδυνα περιστατικά και πριν συμβεί το ανεπανόρθωτο χρειάζεται να επέμβετε .
Τώρα αν κάποιους τους πίκρανα όπου έχω άδικο το συζητάμε και τότε θα γβω να ζητήσω συγγνώμη για την τυχόν υπερβολή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου